Hyperhidrosis

تعريق مفرط ياهمان هيپرهيدروز ، نتيجه ترشح بيش از حد غدد عرق مي باشد. اين مشكل در غدد عرق، غيرعادي مي باشدو فعاليت زياد كولي نرژيكي فيبرهاي سود و موتور سمپاتيك علت آن مي باشد. سیگنال های اعصاب خودكار به غدد عرق پیام می‌دهند که عرق تولیدی خود را به بیرون بریزند، در شرایط طبیعی وقتی حرارت داخل بدن به حدی بالاتر از مقدار قابل قبول رسید سیگنال های بیشتری برای تعریق بیشتر و در حقیقت دفع حرارت اضافي بدن ارسال می‌شود. حال وقتی این سیگنا ل ها به حدی بیشتر از میزان مورد نیاز ارسال شوند، هیپرهیدروزیس ایجاد می‌شود.

طبقه بندي هيپرهيدروز

آناتوميك:زيربغل،كف دست،كف پا

محرك هاي زمينه اي:هيجان،حرارتي،دارو وسموم

منشاء عصبي:كورتكس،هيپوتالاموس،بصل النخاع،نخاع،آكسوني

مي توان اين بيماري را به دو شكل ديگرتقسيم بندي نمود:

ايديوپاتيك يابدون علت، يا در ارتباط با يك علت پاتولوژيك طبقه بندي كرد. فرم ايديوپاتيك آن به افزايش عرق به صورت قرينه، محدود به كف دست و پا و يا زير بغل،به تنهايي يا همراه با هم،و غير وابسته به تنظيم دماست.

فرم پاتولوژيك ممكن است محدود و يا وسيع باشد. فرم محدود معمولا در اثر آسيب به سيستم عصبي مركزي يا محيط، نوريت(التهاب عصبي)، سيرنگوميليايا اتساع حفره‌اى نخاع که باعث ميلوپاتى پيشرونده مى‌شود ، ميليتMyelitis يا التهاب طناب نخاعی ،تابس دور ساليس (تابس پشتی)با استحاله ستون‌های پشتی طناب نخاعی و تنه‌های عصبی حسی همراه با تحلیل‌رفتگی و لاغری يا بيماري هاي عروق محيطي رخ مي دهد. شكل وسيع آن به دنبال بيماري هايي از جمله بيماري هاي متابوليك و اندوكرين مانند: سندرم كارسينوئيد ، آكرومگالي،  مسموميت با الكل، حاملگي، ديابت، نقرس، پورفيري، هيپرتيروئيديسم، فئوكروموسيتوم يا صدمات مغزي، بيماري هاي قلبي ، و سندرم هاي مادرزادي، بدخيمي ها ديده مي شود.

تعريق درطول شب مي تواندبه علت بيماري هاي سيستميك  زمينه اي باشد

علل ديگر مانند: یائسگی‌ ،سرطان‌، مثل‌ لنفوم‌، محدودیت‌ از مواد مخدر، تب‌ و عفونت‌.

استرس هاي هيجاني وورزش شايع ترين علت هيپرهيدروز مي باشند.

درمان : دو نوع درمان موضعي و سيستميك براي اين عارضه وجود دارد. ساير درمان ها شامل:

Drionnic  با آب لوله كشيِِ      iontophoresis

از سال 1952 معرفي شد و شامل عبور جريان الكتريسيته از پوست مي باشد. در اين روش كه بيشتر در مورد تعريق كف دست و پا كاربرد دارد، درمان روزانه هر كف دست يا پا به مدت 30 دقيقه به ميزان 20-15 ميلي آمپر با عبور از يك بالشتك آبي يا آنتي كولي نرژيك مي تواند در درمان اين عارضه موثر باشد.درمان تعريق بيش از حد زير بغل با اين روش در مطالعه اي بررسي شده و نتايج قابل قبول و مشابهي داشته است و ديده شده اگر همراه با ليدوكايين تزريق شود درد به شدت قابل توجهي كاهش مي دهد.

تزريق سم بوتولينيوم توكسين(بوتاكس). به دلیل اثرات آنتی کولی نرژیک روی صفحه عصبی عضلانی موثر است. در تعریق بیش از حد کف دست،تزریق زیر جلدی آن باعث عدم تعریق به مدت ۱۲-۴ ماه می شود. عوارض آن شامل ضعف مختصر و موقت انگشتان شست است که ظرف ۳ هفته بهبود پیدامی کند.

درمان هاي موضعي: شامل آنتي كولي نرژيك هاي موضعي، اسيدبوريك، محلول تانيك اسيد5 %-2%، رزورسينول، پرمنگنات پتاسيم، فرمالدئيد ، گلوتارآلدئيد( گلوتارال) GLUTARAL و آلومينيوم كلرايدهگزاهيدرت 6درصدبانام تجاري xeraceيا20درصدبانام تجاري Drysolكه اين محلول بايد شب ها روي پوست خشك به مدت 3-4شب ماليده شود و مي تواند زير پانسمان بسته باشد و به مرور زمان مي توان فواصل كاربرد آن را زياد كرد.

درمان هاي سيستميك: شامل داروهاي آنتي كولي نرژيك مثل اكسي بوتينين، پروپانتلين ، بنزتروپين وگليكوپيرولات هستند. البته اين داروها عوارض ناخواسته اي دارند كه شامل ميدرياز ياگشادشدن مردمك، تاري ديد، خشكي دهان وخشكي چشم، اشكال درادرار و بروز يبوست، هستند.
ساير داروها استفاده از آرام بخش ها، ايندومتاسين، داروهاي بلوك كننده كانال كلسيم كه در نوع تعريق كف دست و پا معمولا به كار مي روند.

استفاده از صابون هاي ضدباکتري، استحمام مرتب و شستشوي بدن و مصرف مايعات به ميزان کافي تا حدود زيادي مي تواند در کنترل تعريق بيش از حد بدن مفيد باشد.
افراد مبتلا به اين عارضه از مصرف مواد غذايي ادويه دار و تند و همچنين نوشيدني هاي حاوي کافئين، قهوه و شکلات که مصرف آن ها موجب افزايش ترشحات غدد برون ريز مي شود، خودداري کنند

هيپرهيدروزيس اوليه منطقه اي Primary focal hyperhidrosis تعريق بيش از حد نواحي زير بغل، كف دست و پا يا صورت مي باشد كه با فعاليت هاي روزمره بيمار تداخل ايجاد كرده است. شيوع آن حدود 8/2% ذكر شده است و با آسيب هاي رواني مهم و قابل توجهي همراه است. افتراق نوع اوليه هيپرهيدروزيس فوكال كه ايديوپاتيك است از انواع ثانويه آن اهميت زيادي دارد. بر اساس تعريف MultiSpecialty Working Group on Hyperhidrosis فوكال هيپرهيدروزيس اوليه به تعريق فوكال، قابل رويت و بيش از حد معمول با طول بيشتر از شش ماه بدون علت مشخص با حداقل دو مشخصه زير اطلاق مي شود: دوطـرفـه و تقريـبا قريـنه، با فركـانس يك بـار در هفـته، اختـلال در فعاليت هاي روزانه، سن شروع كمتر از 25 سال، سابقه فاميلي مثبت و قطع تعريق در خلال خواب. اين بيماري عملکردي اگرچه خوش خيم است و مورتاليتي ندارد ولي تاثيرات عميقي در کيفيت زندگي بيماران برجاي مي گذارد و حتي در موارد شديد کيفيت زندگي بيمار مختل مي شود. در صورتي كه درمان دارويي موثر نباشد، درمان جراحي شاملTransthoracic Sympathectomy سمپاتكتومي توراكوسكوپيك گانگليون‌هاي T2 و T3 مي باشدكه روشی مطمئن و کارآمد برای درمان هیپرهیدروز کف دست می باشد که با عوارض بسیار کمی همراه بوده و میزان موفقیت آن بالاست مي باشد.

تخريب موضعي بابرداشت زير جلدي بافت چربي و يا غدد عرق در ناحيه درگيرنيز مي تواند مفيد باشد.